Panisso(-negro)
Echinochloa oryzicola
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Échinochloé phyllopogon, Panisse noire.
Descripcioun :La panisso-negro trachis dins li risiero de Camargo. Sèmblo proun au pèd-de-gau, pamens lou brout (paniculo) resto bèn dre sènso retoumba sus li coustat. Se destrìo tambèn dis àutri Echinochloa bonodi si noumbrous péu sus li bord di guèno di fueio e sa grosso barbo au nivèu de la lengueto (vèire li fotò). Pensa de coumpara emé lis àutri panisso de risiero.
Usanço :Aquesto planto, que nous vèn d'Asìo troupicalo, s'atrovo soulamen dins li risiero qu'èi samenado emé lou ris. Adounc, au contro dóu pèd-de-gau, fai pas de gròssi poupulacioun e se vèi d'un biais regulié. Pèr acò èi tihous de lucha contro èlo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Echinochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 13 à 18 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado : Noun
Avoust à óutobre
Liò : Risiero
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Asìo troupicalo
Ref. sc. : Echinochloa oryzicola (Vasinger) Vasinger, 1934
(= Echinochloa phyllopogon sensu auct. = Echinochloa oryzoides subsp. phyllopogon (Stapf) Tzvelev, 1968 )
Inulo(-di-fueio-de-sause)
Inula salicina
Asteraceae Compositae
Nom en français : Inule à feuilles de saule.
Descripcioun :L'inulo-di-fueio-de-sause trachis dins li prado e lis esclargido de blachiero. Fai un rizoumo, ço que douno de coulounìo, decop que i'a grando. Lou brout es en pinceloun (courimbo) de flour coumpausado jauno emé de bratèio proun torso devers lou bas. Sèmblo proun à sa cousino, l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat, e fau bèn regarda li fueio pèr li destria. Inula salicina a de fueio plegado emé lou dessubre lisse, estacado quàsi à 90° de la cambo ; au contre, Inula salicina a de fueio mai plato emé lou dessubre ounte se vèson li costo, estacado de biais en raport emé la cambo. Coumpara emé l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Prado
- Blachiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Inula salicina L., 1759